De Duitse kunstenaar Walter A. Heckmann, die in 1960 zijn eerste expositie had, laat tot 15 oktober in beide zalen van de Rotterdamse, Kunstkring beeldhouwwerken en gouaches zien.

Die gouaches, die penseeltekeningen, vooar het grootste deel in zwart en wit en slechts enkele met ´n weinig treffende toevoeging van kleur, zijn composities van abstracte vormen. Ze zijn vaardig uitgevoerd met een geinspireerde inslag en een rijke fantasie zonder doorslaggevende oorspronkelijkheid.

Zo volledig abstract als de gouaches zijn de in metaal uitgevoerde sculptures zeker niet. Hoewel ze bij een eerste aanschouwen niet of nauwelijks naturalistisch te duiden zijn, zal men met wat geluk in een belangrijk deel van de collectie toch vaag een motief ontdekken. In een rijke variatie van open, gesloten of, gespleten bolvormige volumen die aan koppen doen denken en een niet minder rijke variatie van steunsels daaronder roepen ze herinneringen op aan menselijke figuren. Dat motief wordt dan zo veelvuldig uitgebreid en gevarieerd, dat het ten slotte niet meer is terug te vinden, wat overigens geen enkel bezwaar hoeft te zijn.

In een deel der werken is het motief volledig losgelaten en vervangen door motieven als boomstammen, balken en kubussen waarin ten dele een bol is weggezakt. De huid van al die vormen, waartoe ook die van de eerst genoemde groep behoren, is versierd met indeukingen en velerlei reliëfvormen die in hun samenspel een zinvol deel van het geheel betekenen.

Wat die plastieken nu uitdrukken, wat ze als achtergrond van hun ontstaan ter overweging oproepen, valt moeilijk in woorden te benaderen. In elk geval richten zij de aandacht naar het ondoargrondelijke wonder van alle zijn en voor zo ver ze tevens iets verklaren’ verhelderen, zal dat voor geen twee beschouwers eender zijn. Wie met het werk geen enkel bevredigend contact kan krijgen hoeft zieh echter niet te beklagen. Hij zal zeker niet alleen staan.

PIET BEGEER